Race tegen de tijd…en de smeltende sneeuw
Weinig sneeuw en dooi. Waar anders dan in België slaagt men erin om in zo’n omstandigheden toch nog een Belgisch kampioenschap langlauf te organiseren? Een heel exploot voor tientallen gepassioneerde vrijwilligers.
Belgisch kampioenschap in Elsenborn
Het evenement zou eerst in Sourbrodt plaatsvinden, maar werd wegens de uitblijvende voorspelde sneeuwval in allerlaatste instantie verplaatst naar Elsenborn waar de sneeuwcondities net iets beter waren. We hebben 3 maal een prachtig rondje van 3,5 km afgelegd: in totaal goed voor 10,8 km (inclusief aanloopstrook)… Aan een aantal kritieke flessenhalzen stonden mensen met schoppen om sneeuw op de over te steken straten te scheppen.
Na een opwarmingsronde heb ik besloten mijn snelle ski’s te gebruiken. Hier en daar was gras zichtbaar, maar nergens staken stenen door het sneeuwtapijt. De wedstrijd was een race tegen de tijd, maar vooral tegen sneeuw die we onder onze ski’s voelden wegsmelten.
Resultaten
Gezien het beperkte aantal uren dat ik op sneeuw heb doorgebracht, was het resultaat verrassend goed: ik heb de 10,8 km in 41’10” afgelegd. Het gevoel was super en ik heb goed stand gehouden te midden van het jeugdige biatlongeweld dat een prachtige stijl etaleerde, maar conditioneel nog tekort komt. De afstand speelde duidelijk in mijn voordeel: 10 secondjes scheidden mij van Manon Gabriel, de eerste vrouw. Een beetje verder en…
Volledige resultaten met tijden en foto’s zijn te bekijken op de website van het Belgisch Langlaufcomité.
Langlauftechniek
Deze wedstrijd heeft mij gemotiveerd om opnieuw wat meer te trainen en te focussen op techniek (en in de sneeuwvrije periodes te rolskiën).
De jeugd zo lang mogelijk het vuur aan de schenen leggen: is dat geen nobel doel waar de gemotiveerde jongeren alleen maar hun voordeel uit kunnen halen?
Wil je ook leren langlaufen?
Als er genoeg sneeuw ligt, neem ik je graag mee om de beginselen van het skatinglanglauf bij te brengen.
